Roos what's your name?

Aldus Suranimi, 5jaar, uit het gehandicapten weeshuis. Kinderen hebben door de tijd heen trucjes geleerd om aandacht te vangen, iets wat toch een prestatie op zich is met 94 gehandicapten en 6 zusters. Deze week wordt alweer mn laatste week (en dat verdring ik zoveel mogelijk want ik wil echt geen afscheid nemen). Wat een mooie, liefdevolle, soms ook confronterende tijd heb ik hier. De mensen hebben vrijwel niets en zijn toch zo gelukkig, en zo behulpzaam en dankbaar voor elk klein pleistertje wat je plakt en knutselstukje dat je maakt.
Afgelopen week heb ik een trekking gedaan. We zijn maandag begonnen met een bezoek aan de spice garden. Kregen uitleg over de kruiden die er groeiden en hun werking. Was bv een plant dat als ontharingsmiddel werkte als je t extract ervan op je huid smeerde (deze demonstratie was bij de enige man uit ozne groep die nu nog steeds met een stukje onthaard been rondloopt). Nog een heerlijke aryuveda massage gekregen en toen vol goede moed door naar een olifantenrit (die beesten zijn echthoog!) en daarna de bekende Sigiriya (lion rock) beklommen. Was best een klim met smalle traptredes, maar het was het zeker waard: mooie fresco's op weg naar de top en wat een uitzicht! Uitgeteld de bus in naar Pink Rock, welke geen treden heeft maar echt klimmen over rotsen is. We begonnen in schemer, bereikten de top nog net op tijd, en moesten terug in t donker met zaklampen door de bush, wel een avontuurtje.
Verder een stoepa beklommen (groot heilig boeddhistisch gebouw) . Sri Lanka is 1 van de 3 plekken op de wereld waar dat kan, normaal kun je alleen vanaf de grond kijken. T is denk ik het engste wat ik ooit in me leven gedaan heb. Van te voren werd gezegd niet te gaan als je hoogtevrees had. Ik dacht oo geen probleem. Maar hoe hoger we kwamen hoe smaller de trap werd. Vanaf een bepaald punt was mijn breedte precies breedte vd trap. Zodra er tegenliggers kwamen moest je dus noodgedwongen overdwars staan tegen de reling die nog niet eens tot navelhoogte kwam. 1 blik over de reling naar beneden was een blik in een dal van zo'n 500meter. Ik was als de dood dat er een dikke Duitser of kwaadaardigeman zou passeren en bye bye leven. Gelukkig heelhuids(met trillende benen)beneden gekomen.
Nog een paar mooie tempels bezocht en donderdag de jungle in geweest. Ik wilde dit al eerder doen maar toen werd t afgeraden ivm bloedzuigers. Nu zei de begeleider: donderdag zijn er gegarandeerd bloedzuigers en ze kunnen overaldoorheen dus draag slippers dan zien we ze tenminste. Geef een gil asl je er een hebt dan spray ik een spulletje eroverheen en dan laten ze los. Dus zo gezegd zo gedaan, op slippers de jungle in, was supermooi.(2x gegild;)
Hoogtepunt vd trekking vond ik toch wel Adams Peak, de berg waarvan gezegd wordt dat Adam hier zn eerste voetstappen op de wereld heeft gezet en waar je bij mooi weer de mooiste zonsopgang kunt zien. 22.00 vertrokken we met een busje door de bergen. 1.15 begonnen we met warme kleren en koplamp opaan onze klim, halverwege verloren we onze gids (eigenlijk onze vaste tuktuk driver), pepten hem weer op met water&dextro, en 5200 (soms kniehoogte) treden laterkwamen we dan om 4.30 aan op de top.Daar was het superkoud en eerst dachten we dat t te bewolkt en regenachtig zou zijn om ook maar iets in de ricthing ve zonsopgang te zien, maar ineens brak de lucht open en echt het was zo mooi! Hopelijk lukt t fotos teposten.De terugweg was ook een ervaring op zich, precies dezelfde trappen weer terug maar nu zag je ineens allemaal mooie natuur, watervallen, boeddha beelden.
Vorig weekend nog een weekend naar Anuradhapura, de vroegere hoofdstad geweest. Zaterdag alle hoogtepunten van de stad gezien, supermooie tempels en stoepa's en de heilige boom. Zondag met een jeep de jungle in geweest. Daar een luipaard (!), krokodillen, aapjes, buffels, leguanen, kameleonen gezien. Net 1 min nadat we de eerste krokodil hadden gezien stopte de jeep en zei de gids 'nu houden we pauze, even de benen strekken en misschien willen jullie gebruik maken van nature toilet'. Ik keek m aan is dit een grap? maar nee het was bloedserieus. Ja amahoela ik ga echt niet naast die krokodil dacht ik, maar eigenlijk moest ik best wel nodig plassen. Dus er zat niks anders op, uiteindelijk toch gegaan, met lachende gids op wacht. Denk dat ik Nederland straks niks meer eng vind.
De tijd vliegt voorbij. Vrijdag ga ik Kandy, het weeshuis en het vrijwilligershuis verlaten voor een laatste week reizen langs de zuidkust. Ik start in Mirissa, het mooiste en minst touristische strand. Daar leren surfen.Ga dan door naar Unawatuna (ander strandje, hangmatjes), Galle (stad met geschiedenis, VOC) en HIkkaduwa (hippiedorpje, mooi snorkelen) en dan alweer richting vliegveld en richting Thailand. Nu eerst nog even genieten van de laatste 2 weekjes Sri Lanka, een eiland dat znletterlijke vertaling'prachtig eiland', zeker eer aan doet!

Sneaky monkeys & 'green stuff'

Dat zijn 2 steekwoorden van de veeele avonturen die ik afgelopen 2 weken heb meegemaakt. Om te beginnenbij de sneaky monkeys, deze zitten in onze tuin, hebben we gisteren ontdekt. Nadat een chille vrijdagmiddag zonnen in de tuin eindigde in 6 meiden binnen schuilend met alle waardevollespullen en een aap die ervan door was met flesje drinken + sigaretten van Nikita. Die sigaretten wistie vreemd genoeg nog open te maken ook en zo kregen we een aap parmantig met een sigaret in znmond op de schutting.
Onze tuin is 1 grote dierentuin. Dit weekend zouden we op safari gaan, wat helaas is afgelast (heeft hard geregend van de week en dan zijn er bloedzuigersetc) maar eigenlijk hebben we geen jungle nodig voor wilde beesten. Zo hebben we naast apen ook eekhoorns, honden en stekelvarkens in de tuin. 'Stekelvarkens' is inmiddels een begrip geworden. De eerste die er een zag was Janina (Duitse meisje), alleen wist ze het Engelse woord niet en bracht ze dus in haar enthousiasme/paniek uit dat ze die nacht ein stiechelschwein ein stiechelschwein, had gezien! Ik dach tineens 'ooo een stekelvarken!' De andere Nederlandse meiden zaten toen aa een stekelvarken! En de australische meiden, keken elkaar vragend aan: 'ah sthekelfarkerr!' We hebben zo gelachen, en omdat ze het echt een hilarisch woord vinden horen we nu te pas en te onpas ah sthekelfarker'.
In mijn eerste week heb ik de hoogtepunten in en rondom Kandy bezocht en heeft Dhamike ons geleerd over de cultuur en geschiedenis van het land. We hebben onder meer de temple of the Tooth bezocht, de plek waar de heilige tand bewaard wordt en DE trots van Sri Lanka. Meestal kun je er alleen rondkijken en de tand zelf niet zien, maar wij waren lucky bastards, toen we er waren was t geopend. Andere dingen die we hebben gedaan zijn een dansshow (aan t einde liepen er mannen gewoon met blotevoeten over vuurstenen heen!), bezoek aan het national museum, gesprek met een monnik (was erg inspireerend, het meisje was niet veel ouder dan ik en leide eerst een studerend leven in Engeland, maar werd geinspireerd door t boeddhisme en mediteren en heeft langzamerhand besloten haar leven tegaan leiden in de tempel), een bezoek aan thee museum (2e trots van Sri Lanka), hout museum en een traditionele kookles, waarbij we onder andere leerden kokosnoten te raspen (niet zo makkelijk als je denkt;).
In het weekend waren we vrij en ben ik met Nikita (ander NL meisje) naar het olifantenweeshuisgegaan. Mijn plan was eerst om na het vrijwilligerswerk nog een week hier te gaan werken, maar aangezien ik erachter ben gekomen dat t mn olifantenpoep opruimen inhoudt, en ze hier heel makkelijk zijn met omswitchen heb ik de olifanten week omgeswitcht naar een trekking-week, welke ik volgende week maandag zal beginnen en waarbij we oa de hoogste berg v Sri Lanka gaan beklimmen. De olifantjes waren wel heel schattig en leuk om geweest te zijn. Zondagochtend naar een meditatieles gegaan, eerst een uur zittend en toen een uur walk-meditation. De eerste 5min had ik al een slapende voet en ik dacht omg hoe ga ik dit volhouden maar uitendleijk ging het zo snel voorbij en t is echt super chill. Mediteren is hier echt een heel ding.
Zelfs in het gehandicapten weeshuis waar ik deze week voor het eerst heb gewerkt, en waar je echt eigenlijk de longen uit je lijf rent, gaan ze elke ochtend 10min mediteren voor ze de dag beginnen. De eerste dag dat ik aan kwam daar wist ik niet wat ik zag. Een grote ruimte met ongeveer 80 gehandicapten/zieken/gekken bij elkaar, de staff was in eerste instantie nergens te bekennen. Degenen die nog een beetje konden lopen duwden rolstoelen van degenen die daarin zaten. De rest kroop zo'n beetje over de grond en de hygiene liet sterk te wensen over (luiers doen ze niet aan) De eerste 2 dagen heb ik meegeholpen in de groep met de severe disabled children. Dit was echt heftig. Alle kinderen (ik noem ze kinderen maar eigenljik zijn de meeste ouder dan ik) zitten in een rolstoel en kunnen vrijwel niks, je moet ze echt bij alles helpen. Woensdag en vrijdag stond ik op de groep 'joy' waar voora lpsychisch zieken zitten. De kinderen zijn allemaal zo lief. Toen ik vrijdag wegging voor het weekend hield 1 meisje mn hand vast en ze wou me gewoon echt niet loslaten. Ook de zusters zijn heel dankbaar. Ik weet eerlijk gezegd ook echt niet hoe ze het hier doen zonder vrijwilligers want zelfs met is er eigenlijk een tekort aan personeel. Ik heb nu al zin om maandag weer heen te gaan.
Donderdag wilden we naar de cricket game Sri Lanka - New Zeeland gaan, maar die werd helaas afgelast ivm regen. We zijn naar Bamboo Garden gegaan, een pub met erg mooiuitzicht over Kandy. Was echt leuk. De DJ heft ons uitgenodigd voor zijn ‘disco party' vanavond (van 20.00-0.00 jawel het zijn echte nachtbrakers hier) dus we gaan met alle vrijwilligers nu daarheen en daar chillen en eten en verjaardagen van 2 meiden vieren.
Ik wil jullie nog veel meer vertellen maar dan wordt het te lang en langdradig denk ik, maar ik zie dat ik nog 'green stuff' in de titel heb staan. Dat staat voor de plaatselijke drugs. Dhammike heeft die een x gekocht om ons te laten zien (soort bladeren met los tabak en nootje). We mochten t wel proeven als we t maar niet doorslikten. Who wants to try? En Sarah en Janina stapten naar voren. Sarah vond t zo vies dat ze t meteen weer uitspugde, iedereen moest lachen. Toen zei D ineens Janina where's yours? En J wees met zo'n trots Duitser gezicht naar dr maag. Did you swallow it? 'Yes' zei ze heel blij en onschuldig. En toen vertrok dr hoofd ineens, 'scheize'.Je snapt we hebben echt de hele middag nog lol gehad om alles wat ze deed. Verder nog aangevallen door een wilde stier, bussen in en uit gesprongen (is hier normaal, de busdeuren staan gewoon open dus geen paniek als je denkt de bus te missen of een plek hebt dat je uit wilt stappen tussen 2 haltes), allerlei heerlijke Singalese maaltijden geproefd, en nog veel meer!

Groetjes uit Sri Lanka!

Eerste berichtje vanuiteen internetcafe in Kandy. Ik ben gisteren aangekomen hier. Na een lange vlucht werd ik opgehaald door de plaatselijke organisatie waar ik voor ga werken. Ipv naar het vrijwilligershuis bracht zeme naar het dichtsbijzijnde 'hotel' waar ik zou wachten totdat de andere reizigers van vandaag aankwamen. Het hotel was een soort hut met vliegen, muggen en andere beesten waarvan ik gelukkig niet weet wat het waren, en een wc die niet kon doorspoelen. Ik heb een poging gedaan tot me opfrissen met de 'douche' aka een emmer gevuld met water. En daarna nog even geslapendiep ingegraven in mn lakenzak (kel ik ben je voor eeuwig dankbaar dat je zei dat ik dit mee moest nemen)De vrouw die me ophaalde bij het vliegveld zei voor ze ging dat ze rond 13.00 terugzou zijn endat ik de deur gesloten moest houden totdat ze er waren. Toen ze er om 14.30 nog niet was ben ik toch even naar buiten gegaan en meteen kwamen er allemaal Singalese mannetjes op me af gerend die eruit zagen of ze me 1)gingen vermoorden met de soort bijlen die sommige in hun hand hadden2)zouden verkrachtenen ik voor de rest vme leven aids zou hebben. Ik ben snel weer naar binnen gevlucht. Later kwam de hoteleigenaaar vragen of alles goed was en heb ik bij de deur even met hem gepraat.Hij was erg aardig en vroeg of ik wat wilde eten/drinken. Ik zei hem dat ik nog geen rupi's (geldeenheid hier) had maar dat maakte niks uit. Mensen zijn over het algemeenerg vriendelijk en behulpzaam hier.Terwijl ik met hem praattekeek ik mijn ogen uit.De omgevingis zo mooi. Alles is groen, overal groeien palmbomen en exotische vruchten.Je bent echt midden in de natuur.Ik zag de Singalese mannetjes aan het werk. Ze waren bomen aan het omzagen enbeesten aanhet vangen met een soort theedoek (lukte nog ook).Ze kwamen er later bij staan en bleken eigenlijk gewoon heel geintresseerd naar zo'n blanke blonde hier in de wildernis, en leken helemaal geen kwade bedoelingen te hebben (toch bleef ik maar veilig bij de deuropening). Rond 15.00 kwam de bus met daarin nog 5 andere meiden. Ik was zo blij dat ze er waren. Er zijn 2 Nederlandse meisjes, 1 Duitse en 2 Australische, allemaal hele leuke meiden. Wereden metde bus naar Kandy. Het verkeerhieris echt chaos. Dewegziet er in principe hetzelfde uit als in Nederland,asfalt met in het midden een streep.Echter ipv 2 richting verkeer rijden hier gemiddeld 3 a 4 auto's naast, langs, over, door, tegen elkaar met ondertussen overal getoeter. Overal zijn ook tuktuk's, het plaatselijke vervoermiddel. 4 uur later kwamen we aan bij het hostel. Een groot huis met 2 badkamers en een slaapkamer waar we met zn 6en overnachten. We hebben gegeten met de andere vrijwilligers, die in een huis iets verderop zitten. Ook leuke meiden. Onze begeleider Dhammike was er ook en hij is degene die alles regelt. Vandaag heeft hij ons meegenomen naar Kandy en de belangrijke plekken laten zien. Het is een erg drukke en indrukwekkende stad. Overal kraampjes met eten en overal verkopers die je aanspreken en mensen die je nakijken. We hebben geld gepind en een plaatselijke sim-kaart gekocht. 072-5790639 is vanaf nu mijn nummer. Vanavond gaan we naar een dans-show, ben erg benieuwd. De rest vd week is ook introweek en er staan allemaal leuke dingen op het programma. Volgende week start ik dan met het vrijwilligerswerk. Nu gaan we weer door, verder Kandy verkennen. Alles gaat goed, ben gezond, leuke mensen om me heen en weer goed bijgeslapen! We hebben in het huis geen internet dus volgend bericht komt als we weer in de buurt ve internetcafe zijn (geen idee wanneer)

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Roos